Μια κοινή έκθεση των SolarPower Europe και Fraunhofer ISE δείχνει ότι τα φωτοβολταϊκά (PV) modules ευρωπαϊκής κατασκευής κοστίζουν €0,103 (US$0,12) περισσότερο ανά watt από αυτά κινεζικής κατασκευής. Ωστόσο, στοχευμένη πολιτική υποστήριξη θα μπορούσε να μειώσει το χάσμα και να βοηθήσει την ΕΕ να επιτύχει τον στόχο των 30 GW ετήσιας παραγωγικής ικανότητας έως το 2030.
Μια πρόσφατη έκθεση δείχνει ότι τα PV modules που παράγονται με χρήση κυψελών που παράγονται στην ΕΕ κοστίζουν περίπου €0,103 (US$0,12) ανά watt περισσότερο από παρόμοια modules που παράγονται στην Κίνα.
Η έκθεση, «Επαναπατρισμός της κατασκευής PV Modules στην Ευρώπη», που δημοσιεύτηκε από κοινού από την SolarPower Europe και το Ινστιτούτο Fraunhofer για τα Ηλιακά Ενεργειακά Συστήματα (ISE), σημειώνει ότι το χάσμα κόστους προέρχεται κυρίως από τα υψηλότερα κόστη για εξοπλισμό, υλικά, εργασία, εγκαταστάσεις και εγκαταστάσεις.
Ως αποτέλεσμα, το κόστος συστήματος ενός μεγάλης κλίμακας φωτοβολταϊκού σταθμού παραγωγής ενέργειας που χρησιμοποιεί κυψέλες που παράγονται στην ΕΕ είναι περίπου €0,608 ανά watt, σε σύγκριση με €0,50 ανά watt για προϊόντα κινεζικής κατασκευής, με αποτέλεσμα ένα 14,5% υψηλότερο σταθμισμένο κόστος ηλεκτρικής ενέργειας (LCOE) για τα ευρωπαϊκά modules. Αυτό το ποσοστό εμπίπτει στο ανώτατο όριο 15% για παράγοντες εκτός τιμής σε δημοπρασίες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που προβλέπεται από τον Νόμο για τη Βιομηχανία Μηδενικών Εκπομπών (NZIA).
Η έκθεση αναφέρει ότι μέσω ενός λογικού συνδυασμού πολιτικών, συμπεριλαμβανομένης της ενσωμάτωσης κεφαλαιουχικών και λειτουργικών εξόδων σε μηχανισμούς υποστήριξης βάσει παραγωγής, το χάσμα κόστους μεταξύ των ευρωπαϊκών και κινεζικών modules θα μπορούσε να μειωθεί σε λιγότερο από 10%.
Η έκθεση συνιστά τη δημιουργία ενός μηχανισμού υποστήριξης βάσει παραγωγής σε επίπεδο ΕΕ για την κατασκευή PV, που θα περιλαμβάνει επιχορηγήσεις, δάνεια και εργαλεία μετριασμού κινδύνων, για την προώθηση της κλιμάκωσης της ευρωπαϊκής κατασκευής PV και την κάλυψη κεφαλαιουχικών και λειτουργικών εξόδων με βάση τον όγκο παραγωγής. Η έκθεση σημειώνει επίσης ότι ο νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού (IRA) των ΗΠΑ και οι πολιτικές κινήτρων που συνδέονται με την παραγωγή (PLI) της Ινδίας έχουν αποδειχθεί επιτυχημένες σε άλλες αγορές.
Η έκθεση σημειώνει επίσης ότι εξακολουθεί να υπάρχει διαφορά κόστους από €0,022 έως €0,058 ανά watt μεταξύ των ευρωπαϊκών και μη ευρωπαϊκών modules που πληρούν τα πρότυπα NZIA. Ως εκ τούτου, οι κυβερνήσεις θα μπορούσαν να εξετάσουν το ενδεχόμενο ενσωμάτωσης ενός μηχανισμού πίστωσης «Made in EU» ή ενός προγράμματος προτεραιότητας της ΕΕ στις πολιτικές τους υποστήριξης, ιδίως για φωτοβολταϊκά στέγης ή έργα δημόσιων προμηθειών.
Στο πλαίσιο του NZIA, η ΕΕ έχει θέσει ως στόχο τουλάχιστον 30 GW ετήσιας παραγωγικής ικανότητας έως το 2030. Η έκθεση υποστηρίζει ότι, από τεχνική άποψη, είναι εφικτό να δημιουργηθεί αυτή η ικανότητα κατά μήκος της αλυσίδας αξίας PV έως το τέλος της δεκαετίας.
Αυτός ο στόχος ισοδυναμεί με μερίδιο 30% έως 50% της αγοράς PV της ΕΕ και περίπου 2% έως 3% της παγκόσμιας αγοράς. Η έκθεση εκτιμά ότι η Ευρώπη θα χρειαστεί να κατασκευάσει έξι έως δέκα εργοστάσια με ετήσια δυναμικότητα 3 έως 5 GW για να υποστηρίξει αυτή την ικανότητα.
Για την επίτευξη του στόχου των 30 GW, η ευρωπαϊκή βιομηχανία PV θα απαιτήσει ετήσια υποστήριξη από €1,4 δισεκατομμύρια έως €5,2 δισεκατομμύρια. Η έκθεση εκτιμά επίσης ότι έως και το 39% αυτών των εξόδων θα μπορούσε να ανακτηθεί μέσω μακροοικονομικών οφελών, συμπεριλαμβανομένων έως και 2.700 θέσεων εργασίας και €66,5 εκατομμυρίων σε ετήσια έσοδα από φόρους και κοινωνικά έσοδα.
Η Διευθύνουσα Σύμβουλος της SolarPower Europe, Walburga Hemetzberg, δήλωσε ότι με την κατάλληλη πολιτική υποστήριξη, η Ευρώπη θα μπορούσε να επιτύχει ανταγωνιστικά 30 GW παραγωγικής ικανότητας PV έως το 2030. «Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, η ΕΕ και τα κράτη μέλη της πρέπει να δράσουν γρήγορα», πρόσθεσε. «Χωρίς δράση, η Ευρώπη κινδυνεύει να χάσει την υπόλοιπη φωτοβολταϊκή βιομηχανία και τις τεχνολογικές της δυνατότητες».
Η έκθεση προειδοποίησε επίσης ότι χωρίς παρέμβαση, η ευρωπαϊκή μεταποίηση θα δυσκολευτεί να ανταγωνιστεί τους μεγάλους παγκόσμιους ανταγωνιστές και θα μπορούσε να χάσει τις υπόλοιπες βιομηχανικές και τεχνολογικές της δυνατότητες. «Επειδή η επέκταση της παραγωγικής ικανότητας διαρκεί συνήθως δύο έως τρία χρόνια, οι επενδυτές έχουν ένα περιορισμένο παράθυρο για να επενδύσουν στην ευρωπαϊκή μεταποίηση πριν από το 2030», ανέφερε η έκθεση.
Μια κοινή έκθεση των SolarPower Europe και Fraunhofer ISE δείχνει ότι τα φωτοβολταϊκά (PV) modules ευρωπαϊκής κατασκευής κοστίζουν €0,103 (US$0,12) περισσότερο ανά watt από αυτά κινεζικής κατασκευής. Ωστόσο, στοχευμένη πολιτική υποστήριξη θα μπορούσε να μειώσει το χάσμα και να βοηθήσει την ΕΕ να επιτύχει τον στόχο των 30 GW ετήσιας παραγωγικής ικανότητας έως το 2030.
Μια πρόσφατη έκθεση δείχνει ότι τα PV modules που παράγονται με χρήση κυψελών που παράγονται στην ΕΕ κοστίζουν περίπου €0,103 (US$0,12) ανά watt περισσότερο από παρόμοια modules που παράγονται στην Κίνα.
Η έκθεση, «Επαναπατρισμός της κατασκευής PV Modules στην Ευρώπη», που δημοσιεύτηκε από κοινού από την SolarPower Europe και το Ινστιτούτο Fraunhofer για τα Ηλιακά Ενεργειακά Συστήματα (ISE), σημειώνει ότι το χάσμα κόστους προέρχεται κυρίως από τα υψηλότερα κόστη για εξοπλισμό, υλικά, εργασία, εγκαταστάσεις και εγκαταστάσεις.
Ως αποτέλεσμα, το κόστος συστήματος ενός μεγάλης κλίμακας φωτοβολταϊκού σταθμού παραγωγής ενέργειας που χρησιμοποιεί κυψέλες που παράγονται στην ΕΕ είναι περίπου €0,608 ανά watt, σε σύγκριση με €0,50 ανά watt για προϊόντα κινεζικής κατασκευής, με αποτέλεσμα ένα 14,5% υψηλότερο σταθμισμένο κόστος ηλεκτρικής ενέργειας (LCOE) για τα ευρωπαϊκά modules. Αυτό το ποσοστό εμπίπτει στο ανώτατο όριο 15% για παράγοντες εκτός τιμής σε δημοπρασίες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που προβλέπεται από τον Νόμο για τη Βιομηχανία Μηδενικών Εκπομπών (NZIA).
Η έκθεση αναφέρει ότι μέσω ενός λογικού συνδυασμού πολιτικών, συμπεριλαμβανομένης της ενσωμάτωσης κεφαλαιουχικών και λειτουργικών εξόδων σε μηχανισμούς υποστήριξης βάσει παραγωγής, το χάσμα κόστους μεταξύ των ευρωπαϊκών και κινεζικών modules θα μπορούσε να μειωθεί σε λιγότερο από 10%.
Η έκθεση συνιστά τη δημιουργία ενός μηχανισμού υποστήριξης βάσει παραγωγής σε επίπεδο ΕΕ για την κατασκευή PV, που θα περιλαμβάνει επιχορηγήσεις, δάνεια και εργαλεία μετριασμού κινδύνων, για την προώθηση της κλιμάκωσης της ευρωπαϊκής κατασκευής PV και την κάλυψη κεφαλαιουχικών και λειτουργικών εξόδων με βάση τον όγκο παραγωγής. Η έκθεση σημειώνει επίσης ότι ο νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού (IRA) των ΗΠΑ και οι πολιτικές κινήτρων που συνδέονται με την παραγωγή (PLI) της Ινδίας έχουν αποδειχθεί επιτυχημένες σε άλλες αγορές.
Η έκθεση σημειώνει επίσης ότι εξακολουθεί να υπάρχει διαφορά κόστους από €0,022 έως €0,058 ανά watt μεταξύ των ευρωπαϊκών και μη ευρωπαϊκών modules που πληρούν τα πρότυπα NZIA. Ως εκ τούτου, οι κυβερνήσεις θα μπορούσαν να εξετάσουν το ενδεχόμενο ενσωμάτωσης ενός μηχανισμού πίστωσης «Made in EU» ή ενός προγράμματος προτεραιότητας της ΕΕ στις πολιτικές τους υποστήριξης, ιδίως για φωτοβολταϊκά στέγης ή έργα δημόσιων προμηθειών.
Στο πλαίσιο του NZIA, η ΕΕ έχει θέσει ως στόχο τουλάχιστον 30 GW ετήσιας παραγωγικής ικανότητας έως το 2030. Η έκθεση υποστηρίζει ότι, από τεχνική άποψη, είναι εφικτό να δημιουργηθεί αυτή η ικανότητα κατά μήκος της αλυσίδας αξίας PV έως το τέλος της δεκαετίας.
Αυτός ο στόχος ισοδυναμεί με μερίδιο 30% έως 50% της αγοράς PV της ΕΕ και περίπου 2% έως 3% της παγκόσμιας αγοράς. Η έκθεση εκτιμά ότι η Ευρώπη θα χρειαστεί να κατασκευάσει έξι έως δέκα εργοστάσια με ετήσια δυναμικότητα 3 έως 5 GW για να υποστηρίξει αυτή την ικανότητα.
Για την επίτευξη του στόχου των 30 GW, η ευρωπαϊκή βιομηχανία PV θα απαιτήσει ετήσια υποστήριξη από €1,4 δισεκατομμύρια έως €5,2 δισεκατομμύρια. Η έκθεση εκτιμά επίσης ότι έως και το 39% αυτών των εξόδων θα μπορούσε να ανακτηθεί μέσω μακροοικονομικών οφελών, συμπεριλαμβανομένων έως και 2.700 θέσεων εργασίας και €66,5 εκατομμυρίων σε ετήσια έσοδα από φόρους και κοινωνικά έσοδα.
Η Διευθύνουσα Σύμβουλος της SolarPower Europe, Walburga Hemetzberg, δήλωσε ότι με την κατάλληλη πολιτική υποστήριξη, η Ευρώπη θα μπορούσε να επιτύχει ανταγωνιστικά 30 GW παραγωγικής ικανότητας PV έως το 2030. «Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, η ΕΕ και τα κράτη μέλη της πρέπει να δράσουν γρήγορα», πρόσθεσε. «Χωρίς δράση, η Ευρώπη κινδυνεύει να χάσει την υπόλοιπη φωτοβολταϊκή βιομηχανία και τις τεχνολογικές της δυνατότητες».
Η έκθεση προειδοποίησε επίσης ότι χωρίς παρέμβαση, η ευρωπαϊκή μεταποίηση θα δυσκολευτεί να ανταγωνιστεί τους μεγάλους παγκόσμιους ανταγωνιστές και θα μπορούσε να χάσει τις υπόλοιπες βιομηχανικές και τεχνολογικές της δυνατότητες. «Επειδή η επέκταση της παραγωγικής ικανότητας διαρκεί συνήθως δύο έως τρία χρόνια, οι επενδυτές έχουν ένα περιορισμένο παράθυρο για να επενδύσουν στην ευρωπαϊκή μεταποίηση πριν από το 2030», ανέφερε η έκθεση.
